Wie ben ik?

Mijn naam is Marieke Ronhaar, 37 jaar en trotse oprichter van Praktijk de Vrije Wil. Ik woon samen met mijn vriend en prachtige dochter van 1 in ‘s-Heerenberg. De praktijk bevindt zich in huis, wat de veilige sfeer bevordert.

Ik ben hulpverlener in hart en nieren. Al vanaf dat ik een jaar of 12 was lijkt er op mijn voorhoofd te staan: heb je problemen, meld het hier! Mede hierdoor leerde ik dat zorgzaamheid en empathie tot mijn kwaliteitenpakket behoren. Om dit tot uiting te brengen naast mijn privéleven, ben ik gaan werken als verpleegkundige.

Als verpleegkundige heb ik jaren gewerkt in de (gesloten) psychiatrie. Ook heb ik ervaring opgedaan in de gevangenis, de (gesloten) jeugdzorg, sglvg-groepen en de verslavingszorg. Momenteel focus ik me even op het moeder-ZIJN, mijn eigen ontwikkeling met name op het gebied van trauma en begeleid ik groepen als co-trainer bij Centrum Puur. Al die jaren ‘werkervaring’ beschouw ik als ontzettend waardevol in het opdoen van mijn eigen ervaring en ontdekken van mijzelf. Wat heb ik veel geleerd van de diverse behandelmethodes, mijn collega’s, andere disciplines, maar bovenal van de cliënten.

Altijd heb ik geprobeerd mijn ogen en oren open te houden, open-minded te blijven en vooral niet te gaan generaliseren. Mijn doel was te blijven luisteren naar de cliënt: “wat heb je nodig?” In plaats van op de automatische piloot, vanuit de hokjesgeest en invullingen mijn werkzaamheden te verrichten. Dit creëerde weleens een spanningsveld tussen doen wat goed is voor de cliënt, voldoen aan de verwachtingen van mijn werkgever/de zorgverzekeraar en mijn eigen gevoel hierin. Daarom ben ik nu dan ook zielsgelukkig met mijn eigen praktijk waarin ik mensen echt mag geven wat ze nodig hebben. En niemand die zegt dat er te weinig tijd is, noemt dat het niet binnen de behandelmethode past of zegt dat wordt niet vergoed.

Persoonlijk houd ik dus niet van generaliseren en een hokjesgeest, ik houd dan ook niet van etiketjes. Best vreemd voor iemand die jarenlang in de psychiatrie heeft gewerkt. Uiteraard zie ik wel dat er groepen mensen met overeenkomstige kenmerken of symptomen zijn, maar hoe het ook zij, een mens blijft toch uniek. Zelf herken ik me het meest in de termen hoogsensitief persoon (hsp) en lichtwerker. Vele eigenschappen hieruit behoren mij toe en voor het gemak vind ik het dan ook geen punt om mezelf hsp’er te noemen.

Dat ik hoogsensitief ben werd niet vanaf het begin opgemerkt en herkend. Mede hierdoor kon ik niet opgroeien als mezelf en heb ik me aangepast aan de verwachtingen zoals die van buitenaf aan me gesteld werden; een grote valkuil voor een sensitief persoon. Het aanpassen werd één van mijn overlevingsmechanismen. Doordat ik diep van binnen wist dat dit niet de bedoeling kon zijn, was ik vastberaden om bij mezelf en op mijn eigen pad uit te komen. Ik ben altijd tegen symptoomonderdrukking geweest, een uitgangspunt dat ik altijd mee heb gedragen. Ik wilde weten hoe het zat! Wat is de oorzaak van mijn onrust en ongelukkig zijn? Binnen de reguliere hulpverlening vond ik de antwoorden niet. Of ze wilden me binnen no-time symptoomonderdrukkende medicatie geven, of ze kwamen met een methode die ik rationeel gezien wel kon toepassen, maar die zijn werk niet kon doen naast de vele onrust en emoties die ik voelde. Bovendien was rationaliseren één van mijn overlevingsmechanismen.

In mijn vastberadenheid mezelf te willen worden bleef ik dus zoeken en kwam ik als scepticus terecht binnen het alternatieve circuit. Wat een verademing. Gehoord en gezien worden voor wie ik was en eindelijk begrepen. In dit circuit zagen ze alle facetten en niet enkel mijn klacht en BAM oordeel erop. Ik kon niet terugvallen op aanpassen aan de verwachtingspatronen van een ander, want er werd door me heen geprikt. Het werd opgemerkt als ik mezelf en de ander voor de gek hield. Dit leerde me veel over mezelf, waardoor ik steeds meer mezelf kon zijn.

Voor Praktijk de Vrije Wil kan ik nu dan ook zeggen: ik ben een ervaringsdeskundige!

Dan nog even kort een opsomming van scholingen die ik o.a. gevolgd heb:Verpleegkunde, motiverende gespreksvoering, magnetiseren, ontwikkelingspsychologie, communicatieve vaardigheden en gespreksvoering, veranderkundige modellen, training kortdurende ambulante jeugdzorg, E.F.T, rouwverwerking, co-dependency,systemisch werken; opstellingen, systeemgericht werken; disfunctionele gezinnen,coaching en counseling, innerlijk kind-therapie, M.E.E. therapie.

Al deze kennis en ervaring mag ik dan nu functioneel inzetten binnen: Praktijk de Vrije wil :-). Wat wil ik nog meer…..

Liefs, Marieke!

Reacties zijn gesloten.